Cahiliye Toplumu
Küsme Müslümanın Sakınması Gereken Bir Cahiliye Ahlakıdır
Kuran’dan
uzak insanların ahlakının en belirgin özelliklerinden birisi
“küsme”dir. Küsme, insanların birçoğunun hoşlanmadıkları durumlarla
karşılaştıklarında, öfkelendiklerinde, sinirlendiklerinde, karşı
taraftan bekledikleri tavrı görmediklerinde geliştirdikleri bir ‘karşı
tavır’ türüdür. Kuran ahlakında yeri olmayan bu tavır, insanların
çocuklukta öğrenip geliştirdikleri bir kötü ahlak özelliğidir.
Ailelerinden, arkadaşlarından, çevrelerinden bu özelliği görerek büyüyen
çocuklar, bir süre sonra bu tavrı daha da geliştirerek karakterlerinin
bir parçası haline getirirler. İstediği oyuncak alınmadığında ya da
istediği yere gezmeye götürülmediğinde bir çocuk anne-babasına küser.
Bir arkadaşına öfkelendiğinde arkadaşına, haksızlık yaptığını
düşündüğünde kardeşine, çok ödev verdiğini düşündügünde öğretmenine ve
bunun gibi hayatında yer alan bir çok kişiye karşı küsme eylemini
geliştirerek büyür. Cahiliyenin bu ahlakıyla büyüyen insanlar
yetişkinliklerinde de bu ahlakı göstermeye, kendi iş arkadaşlarına,
çocuklarına veya komşularına küserek yaşamaya devam ederler.Cahiliye Toplumunun Yaşama Amacı ve İdealleri
İmanı
yaşamayan insanların geneline yön veren ortak bir amaç vardır: Dünya
hayatından, sınır tanımadan maksimum oranda fayda elde edebilmek…
Dünyanın her neresine gidilirse gidilsin, iman etmeyen kimseler arasında
bu ortak amaçtan sapılmadığı; zengin fakir, köylü şehirli, büyük küçük
demeden herkesin bu ideal doğrultusunda hareket ettiği görülür. Bunun
sebebi ise bu kimselerin, hayatın ölümle sınırlı olduğuna dair çarpık
bir inanç içerisinde olmalarıdır. Oldukça kısa olan ve hızla gelip geçen
bu hayatı kendilerince en iyi şekilde değerlendirmek için dünyevi
kazanç peşinde koşmaları gerektiğini sanırlar.Cahiliye Toplumunda Yönetici Karakteri
Din
ahlakının gerektirdiği güzel ahlakı yaşamayan, bu konuda cehalet içinde
olan insanların oluşturduğu toplumlardaki bazı kişiler birbiriyle
çelişkili birçok farklı karaktere bürünebilirler. Bu durumun en belirgin
olarak görüldüğü yer ise iş ortamlarıdır. Buralarda yapılan işe göre
geliştirilmiş birbirinden farklı pek çok karakter sergilenebilir. Yerine
getirilen sorumluluklar, alınan maaş ve diğer çalışanlara göre
bulunulan konum bu karakterlerin şekillenmesinde etkili olur. Bu
karakterlerden biri de “yönetici karakteri”dir. Bu karakteri sergileyen
kişilerin, normal karşılanan ama gerçekte son derece çarpık bir
zihniyetin ürünü olan bir özellikleri vardır; duruma göre değişebilen
iki karakteri aynı anda yaşamak. Bu karakterlerden biri işyerinde
genellikle kendilerinden makam ve mevki olarak üstte olan kişilere
gösterilir. Diğeri ise alt kadrolarında çalışan kimselere gösterilen
karakterdir. (Harun Yahya, Adamlık Dini)Cahiliye Toplumundaki Şeytani Sistem
Kuran
ahlakından uzak olan insanlar hayatlarını cahiliye toplumunun
kurallarına göre yaşarlar. Hatta bu yaşam şeklinin içerisine öylesine
dahil lurlar ki, bu gizli şeytani sistemin onlara nasıl zararlar
getirdiğinin farkına bile varmazlar. Müminler ise hayatlarını Kuran ahlakının gereklerine göre yaşarlar. Hayatlarını Allah’a adamışlardır ve yaptıkları her işte Rabbimiz’in rızasını gözetirler. Cahiliye toplumunda, müminlerin bu hayat tarzından çok farklı bir sistem hakimdir. İnsanlar genellikle çocukluklarından itibaren kendilerine öğretilen ortak bir karakter ve ahlak anlayışına tabi olmuşlardır. Kuran ahlakında kesinlikle yeri olmayan ve cahiliyeye ait binlerce kirli detaydan oluşan bir tavır bozukluğunu hayat şekli olarak benimsemişlerdir. Bakış açıları, olayları yorumlayış şekilleri, konuşma tarzları, mimikleri ya da umursamazlık, alaycılık, dedikodu gibi tavır bozuklukları hep birbirlerinin aynısıdır.
Devamı…
Cahiliye Toplumundaki Çarpık Anlayışın Beraberinde Getirdiği Esnaf Karakteri
İnsanlara
maddi değerlerine göre değer vermek, iman etmeyen toplumlarda hakim
olan son derece yanlış bir anlayıştır. Kuran ahlakını benimsememiş pek
çok karakterde olduğu gibi, bu toplumlarda esnaf karakterine yön veren
en önemli etken de yine maddi değerlerdir. Geçmişten beri süregelen
yanlış değer yargıları sonucunda insanlar bunun çarpıklığını çoğu zaman
fark edemezler. Bu nedenle, din ahlakının yaşanmadığı toplumlarda
insanlar, para kazanmak için her türlü şekle girebilen bir karakter
geliştirmişlerdir. Manevi değerlerine önem vermeyen, Allah korkusu
olmayan toplumlarda ortaya çıkan esnaf karakteri de bu dünyevi hırsın
sonuçlarından biridir.Devamı…
Cahiliyenin Yanlış Bir İnancı: Adam Olmak
Adam
Olmak! “Sen önce adam ol!” “Adam gibi insan olsan bunlar başımıza
gelmezdi!” Bu sözleri birçok insan hayatı boyunca kimbilir kaç defa
duymuştur. Özellikle gençlik yıllarında, büyüklerinin pek de
onaylamadıkları bir şeyi söylediğinde ya da onların istemedikleri bir
şeyi yaptığında…Devamı…
More Articles…
- Cahiliyenin Hırsı: Dünyada Sonsuza Kadar Yaşama İsteği
- Cahiliye İnsanlarının Nefis Sevgisini Allah Sevgisine Tercih Etmeleri
- Cahiliye İnsanlarının, Menfaat Beklentilerini Sevgi Sanmaları
- Cahiliye İnsanlarının, Menfaat Beklentilerini Sevgi Sanmaları
- Cahiliye Ahlakında Yaygın Bir Davranış Bozukluğu: “Ben Bilirim” Mantığı
Cahiliyenin Hırsı: Dünyada Sonsuza Kadar Yaşama İsteği
Ömürlerini sonsuz yaşama tutkusuyla ve dünya hayatının peşinden koşarak tüketen cahiliye insanlarının kaybettikleri, hiç tadamadıkları oldukça önemli bir zevk vardır. Bu, Allah’ın rızasına uygun hareket etmenin, O’nun sevgisini, dostluğunu ve yakınlığını ummanın verdiği coşku dolu heyecandır.
Cahiliye toplumu Kuran’da bildirildiği üzere, “Allah’ı gereği gibi takdir edememiş” (Enam Suresi, 91) ya da “O’nu arkalarında- unutuluvermiş” (Hud Suresi, 92) düşüncesinin hakim olduğu insanlardan oluşan bir toplumdur. Bu toplumun üyeleri bazen kendilerini “uygar” olarak tanımlasa da, Allah’ı gereği gibi takdir edemedikleri, ahirete inanmadıkları gibi tanımadıkları, kendi yaratılışlarının amacı hakkında düşünmedikleri ve bunu anlamaktan da uzak oldukları için aslında “cahil”dirler. Bu “cahiliye” toplumu mensuplarının sahip olduğu pek çok yanlış mantık örgüsünün yanında en belirgin özelliklerinden biri ise, “hiç ölmeyecekmişçesine” yaşamayı planlamalarıdır.
Devamı…
Cahiliye İnsanlarının Nefis Sevgisini Allah Sevgisine Tercih Etmeleri
Kuran ahlakını yaşamayan toplumlarda, Allah korkusu üzerine bir sistem olmadığı için kötü ahlak göstermekte bir mahsur görmezler. Dolayısıyla etrafa verdikleri zararı düşünmeden sadece kendi istek ve tutkuları için herşeyi yapabilirler.
Devamı…
Cahiliye İnsanlarının, Menfaat Beklentilerini Sevgi Sanmaları
İman etmeyen insanların, hayata dair hemen her konuda kendilerine belirledikleri cahili ölçüler vardır. Bu ölçülerin ortak özelliği ise, her birinin sadece dünyevi menfaatleri en fazlasıyla elde edebilme üzerine kurulmuş olmasıdır. Birbirlerini, manevi güzelliklerini, ruhlarındaki derinliği, ahlak zenginliğini görüp sevecekleri birer nimet olarak değil; maksimum derecede çıkar sağlayabilecekleri ticari birer meta gibi görürler. Bu nedenle de insanlarla dostluk kuracakları, arkadaş seçecekleri ve hatta hayatlarının sonuna kadar birlikte olmak üzere eşlerini seçecekleri zaman dahi, öncelikle bu ölçülerin olup olmadığına bakarlar. Bu kimselerin bazılarında, yine çıkara dayalı bazı manevi özellikler de önem taşır. Örneğin karşılarındaki insanın iyiliksever, fedakar, olgun, hoşgörülü, affedici, mülayim, yumuşakbaşlı, anlayışlı, uzlaşmacı ya da çalışkanlık gibi özelliklere sahip olmasını isterler. Çünkü bunların her biri, kendilerine fayda sağlayabilecek tavırlardır. Kendileri sinirlenecek, ama karşılarındaki insan her ne olursa olsun, sorun çıkarmayacaktır. Alttan alacak, anlayış gösterecek, hatta bu kişinin tüm olumsuz yönlerini görmezden gelip idare edecektir.
Devamı…
Cahiliye İnsanlarının, Menfaat Beklentilerini Sevgi Sanmaları
Devamı…
Cahiliye Ahlakında Yaygın Bir Davranış Bozukluğu: “Ben Bilirim” Mantığı
Herkesin yaptıklarının karşılığını eksiksiz olarak göreceği ahiret gününde, her insan davranışlarının yanı sıra yaptığı konuşmalardan da hesaba çekilecektir. Bu gerçeğin farkında olan müminler, tüm yaşamları boyunca konuşmalarının Allah’ın rızasına uygun olmasına dikkat ederler. Ancak Kuran ahlakından uzak yaşayan kişiler, müminlerin gösterdikleri titizlikten yoksundurlar. Çoğu zaman boş ve amaçsız konuşmalara dalan bu kişiler, konuşmayı genellikle kendi kibirlerini tatmin aracı olarak görürler. Bunun en belirgin göstergesi ise kullandıkları ”ben bilirim” üslubudur.
Devamı…
Cahiliye Ahlakını Terk Edip Kuran Ahlakını Yaşamanın Önemi
Cahiliye toplumunun en belirgin özelliği, bu toplumu oluşturan insanların Yüce Allah (cc)’ı tanımamaları ve Allah (cc)’ın bildirdiğinden uzak bir yaşam sürmeleridir. Bu da söz konusu kimselerin Kuran’dan tamamen ayrı bir düşünce ve ahlak anlayışı geliştirmelerine neden olur. Oysa Kuran, bir insanın ömrü boyunca ihtiyaç duyabileceği tüm konulara cevap veren, yaşamının her alanına çözüm getiren İlahi bir kitaptır. Allah (cc) Katından indirildiği için, insanın yaratılışına en uygun ahlak anlayışını ve en güzel yaşam tarzını öğrenebileceğimiz kaynak da yine Kuran’ı Kerim’dir. Böylesine kesin ve güvenilir bir rehber varken, onu terkedip kendi doğrularını ve yanlışlarını kendi belirleyen, kendine has değer yargıları geliştiren bir mantık örgüsü elbetteki “cahilce”dir.
Devamı…
More Articles…
- Cahiliye Ahlakının Yaygın Bir Hastalığı: Dedikodu
- Cahiliye Ahlakının Bir Özelliği: Söylenen Sözlerin Çoğu Doğru Değil, Aldatıcıdır
- İman Hakikatleri Cahiliye Telkinlerini Yok Eder
- Şeytanın Cahiliye Toplumuna Öğrettiği Direnme Yöntemi: “Demagoji”
- Adamlık dininde ‘ kafalama mantığı’
Cahiliye Ahlakının Yaygın Bir Hastalığı: Dedikodu
Bir toplumda dedikodu hastalığını önlemenin tek geçerli yolu, insanların Allah’tan korkmalarını ve İslam ahlakının insanlar arasında yaygınlaşmasını sağlamaktır. Tüm iman edenler bunun için çalışmakla sorumludurlar.
Devamı…
Cahiliye Ahlakının Bir Özelliği: Söylenen Sözlerin Çoğu Doğru Değil, Aldatıcıdır
Cahiliye toplumunun önemli bir özelliği vardır: İnsanlar hiçbir zaman birbirlerinden samimi, doğru bilgi alamazlar. Özellikle de insanların, cahiliye hayatının dünyevi ölçüleri içerisinde rekabet içerisinde oldukları konularda. Bu kimselerin her biri yaşadıkları toplumun en güçlü, en popüler, en itibarlı, en güzel, en zengin, en sevilen, en beğenilen kişisi olmak isterler. Ve bu konuda inanılmaz bir hırs içerisindedirler. Bu isteklerini elde edebilmek için maddi manevi herşeyi gözden çıkarabilir, her türlü garimeşru yola başvurabilirler. En sevdikleri insanları dahi harcayabilir, hatta bazen ölümü bile göze alabilirler. Bu nedenle de bu amaçları doğrultusunda akla gelebilecek her türlü kötü ahlak özelliğini gösterebilir; rahatlıkla yalan söyleyebilir, insanları kandırabilir, ikiyüzlü, samimiyetsiz tavırlar gösterebilir, birbirlerine oyun oynayabilir, tuzak kurabilir, hiç çekinmeden birbirlerine maddi manevi zarar verebilirler.
Devamı…
İman Hakikatleri Cahiliye Telkinlerini Yok Eder
İçinde bulunduğumuz çağ, ateistlerin ve din düşmanlarının, insanlara Allah’ın varlığını ve birliğini inkar ettirmek için çok büyük çaba yürüttükleri bir dönemdir. Buna karşın Allah, inkarcıların çarpık ve sapkın felsefelerini yerle bir edecek imkanları ve delilleri de iman edenlere sunmuştur. Bu delillerin başında iman hakikatleri gelmektedir.
Devamı…
Şeytanın Cahiliye Toplumuna Öğrettiği Direnme Yöntemi: “Demagoji”
Cahiliye toplumunun ikna olmadıkları konularda başvurdukları en temel yöntemlerden biri “demagoji” yapmaktır. “Demagoji”yi, kimi zaman çıkarlarını, kimi zaman gururlarını, kimi zaman da itibarlarını korumak amacıyla başvurdukları dolambaçlı ve samimiyetsiz konuşmaların ve bu konuşmalarda kullandıkları davranışların tümü olarak tanımlayabiliriz. Karşı tarafın haklılığını bastırmak için sürekli söz kesmek, bağırarak üste çıkmak, ardı arkası gelmeyen yalanlarla savunma yapmak en bilinen demagoji yöntemlerinden sadece birkaç tanesidir.
Devamı…
Adamlık dininde ‘ kafalama mantığı’
İnsanlar içinde, Allah’tan başkasını ‘eş ve ortak’ tutanlar vardır ki, onlar (bunları), Allah’ı sever gibi severler. İman edenlerin ise Allah’a olan sevgileri daha güçlüdür. O zulmedenler, azaba uğrayacakları zaman, muhakkak bütün kuvvetin tümüyle Allah’ın olduğunu ve Allah’ın vereceği azabın gerçekten şiddetli olduğunu bir bilselerdi. ( Bakara Suresi, 165 )
Devamı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder